TPFKATA

"The people formerly known as the audience"
De shift van ons publiek. Van publiek naar evangelisten van hun eigen woord. Consumenten die zelf op de zeepkisten staan om hun woord te verkondigen. De tijd dat wij artikelen schrijven en de klanten deze lezen is grotendeels voorbij. Het publiek luistert geen radio, maar zend zelf uit via PODcasts. Het zijn schrijvende lezers. Zo werd ik onlangs geattendeerd op het artikel met deze titel. Probleem is volgens mij een beetje, dat als iedereen aan het schreeuwen is met zijn eigen content, wie luistert er dan nog? Volgens mij zijn er teveel sprekers. Al dat getwitter, de weblogs (ja, ik ben er zelf ook debet aan), noemt men het Eerste Amendement. Vrijheid van pers. We editen zelf ons nieuws, maken ons eigen nieuws en dus onze eigen waarheid of proberen ons te binden aan een sociaal netwerk (of een deel daarvan) waarbinnen we ons thuis voelen.

Toch blijft er publiek over die wel achterover leunend een theaterstuk, een kansloze tv-serie of lekker blind wegzapt. Sterker nog, dit zijn dezelfde consumenten die op het ene moment vanaf dat zelf-gecreeerde podium zijn mening aan het geven is en op het andere moment graag een toehoorder is.
Wil je meer informatie over dit onderwerp: lees dan vooral die veel gequote artikel.

Een andere mooie discussie is dat er teveel content is. "Content is King" a load of crap? Wat doen we ermee? We proberen alles te categoriseren/ metatags eraan te hangen, onze mening over content (tekst en beeld) te geven via User Generated Content. Nieuwe tendens is de Expert Generated Content (UGC versus EGC). De reviews van de reisbureau medewerker, de verzekeraar, de expert. Maar de hamvraag blijft: wat doet de consument ermee? Ze is overloaded met info, zijn te druk om uberhaupt je content te lezen. Kortom: is informatie inderdaad key?